Latem 2014 na terenie zespołu osadniczego w Szurpiłach na zlecenie Państwowego Muzeum Archeologicznego badania wykopaliskowe przeprowadziło Stowarzyszenie Starożytników. Badaniami, które miały na celu weryfikację informacji pozyskanych z badań nieinwazyjnych kierowali Monika Włoszek (SS) i Cezary Sobczak (PMA) przy udziale konsultantów z Działu Archeologii Bałtów Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie.
Analiza wyników badań nieinwazyjnych, głównie geomagnetyki była podstawą dla lokalizacji wykopów badawczych w terenie. Wykopy założono na majdanie grodziska na Górze Zamkowej, na zachodnim stoku wzniesienia, a także u południowo-zachodniego podnóża Gór Kościelnej i na osadzie pomiędzy wymienionymi wzniesieniami. Łącznie w obrębie 5 stanowisk przebadano ponad 400 m².
Badania wykopaliskowe prowadzone były poprzez eksplorację humusu metodą warstw mechanicznych oraz eksplorację nawarstwień kulturowych i obiektów metodą stratygraficzną. W trakcie badań stosowano wykrywacze metalu w połączeniu z trójwymiarową rejestracją znalezisk. Oprócz dokumentacji opisowej równolegle wykonywano dokumentację rysunkową i ortofotograficzną. Po zakończeniu badań teren został doprowadzony do stanu sprzed rozpoznania wykopaliskowego.
W trakcie badań zarejestrowano i zadokumentowano kilkadziesiąt obiektów archeologicznych i nawarstwień kulturowych, odkryto fragmenty naczyń glinianych i nieliczne zabytki wydzielone. Pozyskane materiały reprezentują pięć horyzontów osadniczych, które można datować na wczesną epokę żelaza, okres wpływów rzymskich i wędrówek ludów, wczesne średniowiecze oraz czasy nowożytne.
